Vanochtend de koffers weer gepakt.

Nicole en Sem zijn naar de bakker gegaan voor een ontbijt. We hebben uitgechecked en zijn omstreeks 9 uur vertrokken naar Winchester Mystery House in San Jose.

De TomTom bracht ons perfect naar de plaats van bestemming. Het was er niet druk en konden deelnemen aan de 11 uur toer. De toegangsprijs voor dit mysterieuze huis is aardig aan de hoge kant. Voor 4 personen zijn we 100 dollar kwijt.De rondleiding is met een gids. We lopen met een kleine groep door het huis omdat je anders de informatie niet goed kan verstaan en je moet ook dicht bij de gids blijven, want anders raak je de weg kwijt in dit grote huis met een wirwar aan gangen en zeer vreemde eigenschappen.

Het huis was van Sarah Winchester. Toen zij in 1831 weduwe werd, liet haar echtgenoot haar een fortuin na. Hij was de vicepresident van de Winchester Rifle fabriek en behoorde tot een van de rijkste families in de VS. Sarah was bijgelovig en dacht dat zij haar jong geboren kind en man verloren was door kwade geesten, die door Winchester geweren waren gedood. Een geraadpleegd medium uit Boston bevestigde haar dit, en zij zou alleen maar rust kunnen krijgen als ze een huis zou kopen, dat ze gedurende haar hele leven zou uitbreiden en waar onafgebroken het geluid van bouwen te horen zou zijn. Sarah kocht een boerderij in de Santa Clara Vallei in Californië en nam een ploegtimmerlieden in dienst die tot aan haar dood, 38 jaar later, onafgebroken allerlei verbouwingen uitvoerden. Het resultaat is het meest bizarre huis dat je je kunt voorstellen. Zeven verdiepingen hoog, 6 hectare groot, met 160kamers, 10.000 ramen en 40 trappen. In de loop van de jaren werden er niet minder dan 750 kamers gebouwd, maaromdat het geklop nooit mocht stoppen, liet Sarah het grootste deel ook weer afbreken of verplaatsen. Ook van binnenis het huis bizar. Er is een deur die toegang geeft tot een kast die nog geen twee centimeterdiep is, terwijl een kastdeur dan weer naar een suite van zo'n dertig kamers voert. Een trap telt 44 treden en draaitzeven keer rond, terwijl hij maar 2,5 meter hoog is, een andere trap leidt naar het plafond. Omdat geesten geenschaduw hebben, werd het huis trouwens zo geconstrueerd dat ook menselijke wezens er nooit een schaduw afwerpen. In totaal besteedde mevrouw Winchester bijna 5,5 miljoen dollar aan haar bizarre huis. Zij had per dag ruim 1000 dollar te besteden, wat in die tijd een enorm hoog bedrag was. Ze betaalde haar personeel erg goed, namelijk drie dollar per dag kontant, maar ze was geen gemakkelijke vrouw om voor te werken en veeleisend. Enige tegenspraak of tegenvallend resultaat betekende je laatste werkdag. Om die reden betaalde ze per dag kontakt en hield niet van administratie.Op het laatst had ze een huis gebouwd op 6 hectare grond met 160 kamers, 13 badkamers, 6 keukens, 40 trappen, 47 open haarden, 2000 deuren 10.000 ramen en èèn op maat gemaakte douche met warm en koudwater kraan, wat voor die tijd zeer uniek was. Als je er rond loopt zie je merkwaardige dingen. Veel trappen en deuren gaan nergens naar toe... ze komen bijvoorbeeld uit op buiten, een andere trap, het plafond of gewoon een kast? Sarah Winchester was haar eigen architect. Naar zeggen hadden goede geesten inspraak op haar bouwwerken, welke ze verkreeg tijdens haar seances. Zij had ook een obsessie met het nummer 13. Heel veel dingen die in het huis geinstalleerd zijn bestaan uit het getal 13, wandpanelen uit 13 stuks, 13 ramen, 13 plafond delen, 13 treden in een trap, 13 badkamers, 13 putjes in de wastafels en de seance kamer had bijvoorbeeld 13 kledinghaken. Volgens de gids wordt het huis nog steeds beheerd door geesten. Ze nemen nog steeds rare geluiden en zaken waar... Leuk verteld! Maar of het waar is.... Het was interessant om dit alles te zien, maar duurde iets wat te lang voor Demi en Sem.We hebben hier ruim 1 uur en 15 minuten rondgelopen met de gids. Volgens hem is de afstand die wij via de vele vertrekken en gangen gelopen hebben ruim anderhalve mijl. Na de tour zijn we naar de tuin gelopen en hebben daar foto's gemaakt. Binnen was het niet toegestaan om foto's te maken.

Na Wynchester Mystery House zijn we naar Santa Cruz gereden. Daar hebben we in een specialiteiten supermarkt een broodje en een tosti laten maken. De afmetingen van porties zijn hier enorm! Echt niet normaal groot! We zijn buiten in het zonnetje gaan zitten om te lunchen. Vanuit de supermarkt was het nog 10 minuten rijden naar Mystery Spot.

Alleen al de weg naar Mystery Spot is mysterieus. Er staan enorm grote bomen langs de weg en deze loopt stijl en kronkelig naar boven. Eenmaal boven aangekomen, hebben we geinformeerd naar de eerst beschikbare toer. Deze was pas om 6 uur en hierdoor konden we deze anti- zwaartekracht spot jammer genoeg niet doen. We zijn doorgereden en hadden nog ruim drie uur te gaan over coast highway 1 naar Cambria.

Highway 1 is echt schitterend en loopt langs de kustlijn van California.

De weg is kronkelend met veel klimmetjes en afdalingen. We zijn de afgelopen paar dagen hierin goed getraind en merken dat het steeds vlotter gaat. Onderweg stoppen we regelmatig voor de mooie uitzichten.

Aan het einde van de middag gaat de mist langzaam richting het vaste land, wat prachtige plaatjes opleverd.

Nabij Piedras Blancas zien we op het strand een zeeolifanten kolonie liggen. We stoppen even en maken een aantal foto's. Het waait hier aan de kust erg hard en het is al fris aan het worden.. Deze beesten zijn trouwens erg groot en ondanks hun omvang, nog aardig snel op het strand.

Ongeveer 7 mijl verder, komen we aan bij het hotel. Het is inmiddels kwart voor acht en de schemer begint al in te vallen. Snel de koffers uit de auto gehaald en naar Cambria Mainstreet gereden, waar we bij een grillrestaurant ontzettend lekkere hamburgers hebben gegeten. Dit zijn de eerste hamburgers die we hier in de states hebben gegeten. Ook hier zijn de portie's weer erg groot, inclusief de bloemenvaas met cola.

Gereden: 229,4 mijl / 369,2 km

Morgenvroeg gaan we via Highway 1 verder naar het zuiden, richting Anaheim, Los Angeles.