Vanochtend vroeg opgestaan.

We willen namelijk graag vroeg bij Slide Rock state park aankomen. Dit is een populaire locatie waar het tamelijk druk kan zijn en vandaag is het Zondag. Het ritueel van inpakken en inladen zit er weer op. We worden er steeds handiger in... moet ik zeggen

Onderweg maken we een aantal foto's bij een groteSaguaro cactus, welke symbool staat voor Arizona. Iedere kentekenplaat uit Arizona heeft naast het registratienummer, ook deze cactusvorm afgebeeld staan.Als je naast zo'n Saguaro cactus staat, realiseer je eigenlijk pas hoe groot deze zijn. Op de Interstate 17 richting Flaggstaf, zien we heel veel van deze Saguaro's op de bergheuvels staan. Het is prachtig om te zien. Onderweg stoppen we nog even voor een ontbijt. Deze keer eenvoudig, want we willen niet veel tijd verliezen. We besluiten een Amerikaans ontbijt te nemen en gaan naar een donutshop. De keuze is reuze en we bestellen een dozijn donuts in verschillende smaken. Bij supermarkt Albertson hebben we nog croissants voor Sem gekocht, want hij wilde geen donuts. In Albertson zit ook een Starbucks, waar we een Caramel Frappacino kopen voor Nicole. Ze was er niet helemaal weg van, smaakte teveel naar koffie! De snelweg naar Sedona is erg lang, maar de landschappen variéren continue van kleur en beplanting, zodat het niet saai en ééntonig wordt. Het grootste gedeelte van deze route gaat via Interstate 17 en bij afslag 298 gaan we verder via State Route 179 North. We zien in de verte afslag Montezuma's Well en rijden hier naar toe.

Bij de ingang staat een ranger en maakt een praatje met de bezoekers. Hij geeft ons informatie over Montezuma Well en een tip hoe wij vanuit hier het beste naar Sedona kunnen rijden. Voordat we de trail naar boven lopen geeft hij een plattegrond en tekend hoe we later moeten rijden.

Montezuma's Well is een natuurlijk meer met een doorsnede van 115 meter en is 17 meter diep. Het is ruim 11.000 jaar geleden ontstaan doordat er een onderaardse grot is ingestort. De bron van het water is mysterieus omdat men nog steeds niet weet waar de miljoenen liter water, die het meer instromen, precies vandaan komen. Daarnaast heeft het water een constante temeratuur van 23 graden.We lopen via de paden richting het meer en nemen foto's.

Het is er warm, maar niet overdreven. Plotseling zien we in het water een grote slang zwemmen. We nemen een foto, maar vanwege de grote afstand is deze niet goed gelukt

Aan de rand van de well kan je nog steeds zien waar de Indianen hun verblijven hadden. De meeste zijn vervallen, maar enkelen staan nog overeind.

We lopen terug naar de parkeerplaats en nemen de geadviseerde route van de ranger. Deze gaat niet over een geasfalteerde weg, maar we komen snel terug op de 179. Na enige tijd rijden, varieren de rotsen in de omgeving plotseling van geel naar terracotta kleur, en het uitzicht is prachtig.

De rotsformatie's in dit gebied zijn schitterend en naarmate we dichterbij komen, herkennen we een aantal bekende rotsen met de namen Bell Rock, Courthouse Rock en Cathedral Rock.

Deze oranje-rood gekleurde rotsen, staan alleen maar in deze omgeving, iets waarvoor Sedona bekend is.

We naderen het centrum van Sedona, wat een zeer touristisch plaatsje is, en passeren het door ons geboekte hotel; King Ransom Sedoda. Inchecken doen we nog niet en rijden via highway 89a rechtstreeks door naar Slide Rock state park, waar we om 12:30 uur aankomen.

Zoals verwacht, was het hier erg druk en de bijgelegen parkeerplaats vol. Wanneer deze vol is, laten ze niemand meer in het park toe en past men het systeem van één eruit, één erin toe. We hebben bijna 1 uur staan wachten, maar absoluut de moeite waard! We kleden om in de auto en trekken de thuis gekochte watersurf-schoenen aan. Ik ben hier jaren geleden ook eens geweest met collega's en wist dat het hier glad kan zijn, en dat waterschoenen net wat meer grip geven. Het park loop je via een appelboomgaard binnen en je daalt via een trap af naar Oak Creek, een rivier die deze slide rocks heeft gevormd. Het water stroomt met grote snelheden via de rotsen naar beneden. Het is zo nu en dan een uitdaging om op deze gladde rotsen te blijven staan en niet te vallen, wat je hier dus regelmatig ziet gebeuren. Bij de eerste afdaling is het druk en we zien al snel een aantal mensen naar beneden glijden. Wij zijn doorgelopen naar een achteraf gelegen afdaling, waar het rustiger is. Deze afdaling is kalmer, wat beter te doen is voor Sem en Demi.

We hebben hier in het ijskoude water gegleden en gezwommen. Sem en Demi zijn ook nog een tijdje bezig geweest om kleine visjes te vangen, wat helaas niet gelukt is.

Na ongeveer twee uur hier te zijn geweest, zijn we teruggelopen naar de ingang van het park en hebben daar in de winkel een ijsje gekocht. Deze hebben we buiten onder de nevel van de sproeiers opgegeten. Deze nevel is lekker verkoelend en zie je vaak bij restaurants en eetgelegenheden in Arizona. We rijden naar het hotel en checken in.

We hebben hier een Trail View kamer en deze is lekker ruim. Demi en Sem vinden het bubbelbad in de badkamer helemaal te gek. Daarna zijn we richting Sedona gereden. We zijn nog even naar de luchthaven gegaan, waar je een prachtig uitzicht hebt op Sedona. In de verte zien we onweer aankomen met donder en bliksem, maar gelukkig waait het snel over.

Daarna zijn we het stadje ingegaan en bij een grillrestaurant gaan eten welke een prachtig uitzicht heeft op de rotsformaties. Na het eten is Nicole nog gaan zwemmen met de kids en heb ik alle foto's en video van vandaag verwerkt.

Gereden: 152 mijl

Morgen gaan we proberen over Historic Route 66 te rijden en gaan we naar de Grand Canyon.