Vanmorgen waren we al om half zeven wakker, althans Nicole en ik We hebben onrustig geslapen omdat het in de kamer erg warm was. Helaas was deze zonder airco en moesten we ons behelpen met ventilators. Ik heb nauwelijks geslapen van de warmte terwijl het buiten lekker koel was. Ik had de deur van de kamer al een aantal keer opengezet om te verkoelen, maar je kon deze niet open laten tijdens het slapen, omdat gasten langs de kamers lopen. We waren niet de enigste die last hadden van de warme kamers, want meerdere mensen stonden buiten of hadden hun kamerdeur open staan. Om toch wat verkoeling binnen te krijgen met de deur dicht, heb ik wat creativiteit gebruikt, door de raam open te schuiven waar een hor voor zat. Deze heb ik aan de zijkant was losgewrikt en hierdoor het snoer van de ventilator gedaan en deze buiten voor het raam gezet. Ik zag wel een aantal mensen kijken, wat is hij nu aan het doen? Op deze manier zoog de ventilator de koele lucht van buiten aan en blies hij deze door de hor/open raam naar binnen. Dit werkte wel, maar het duurde erg lang voordat het koel was. Met de ventilator eenmaal buiten hebben we enigzins geslapen. De kinderen hebben wel geslapen, maar zeer onrustig.

Maswik Lodge was een zeer eenvoudige kamer en eigenlijk iets te krap voor 4 personen plus bagage. Het voordeel was dat je in het park sliep, al zouden we een volgende keer voor een andere optie gaan. Omstreeks half acht zaten we in de auto. Onderweg in het park passeren we de muilezels waarmee ze de Canyon inlopen. Daarna rijden we door naar het plaatsje Tusayan, wat bij de ingang van het park ligt.

We zijn daar voor het eerst bijWendy's gaan eten. Het is meer een McDonalds-achtig restaurant en hebben een paninni met ei/kaas als ontbijt gekozen. Ze hadden hier gelukkig wifi zodat ik de foto's met de labtop kan uploaden. In het park had ik wel verbinding met de iPad, dus de prepaid 3G kaart was hier weer een voordeel. Na het ontbijt zijn we de tank van de auto vol gaan gooien.

De tank weer vol en de ramen schoon, dus we konden weer terug gaan rijden naar de ingang van het park. Helaas regende het deze ochtend. De voorspellingen waren dat dit pas in de namiddag zou zijn, maar de indianen hebben de regendans waarschijnlijk eerder opgevoerd, want om half acht regende het al volop. Jammer want met regen is het minder fijn genieten van de uitzichten.

Foto's maken is ook lastiger, want je moet je camera continue beschermen tegen de regen. In het begin was het wat stippelen, maar dat werdt snel serieuzer. Het eerste stoppunt wat we aandeden was Grandview Point. Het uitzicht was beperkt vanwege mist en regenwolken.

Er zitten bij de view stops wel veel squirrels. Deze kleine grappige rakkers zijn best brutaal en trekken veel aandacht van de bezoekers.

De volgende stops warenMoran Point enTusayan Museum and Ruin. Het regende zo hard dat we nauwelijks foto's konden maken. Bij het Tusayan Museum en Ruin zijn we niet eens uitgestapt vanwege de regen. Onderweg zien we nog een groep herten staan in de bossen, maar een foto maken is lastig want ze waren zeer alert. Zodra we stopten, rendenze gelijk dieper het bos is. Toch is het Nicole nog gelukt om een foto te maken.

Daarna zijn we gestopt bij Desert View /Watch Tower. Het regende nog steeds en ik ben even snel naar de toren gelopen om toch wat foto's te hebben. De Watch Tower was volledig omgeven door mist, wat een mysterieus plaatje geeft.

Toen ik naar de parkeerplaats terugliep, was het inmiddels gestopt met regenen. Nicole, Demi & Sem zijn toen ook even mee terug gegaan naar de Watch Tower, want deze is erg mooi van binnen.Het uitzicht bleef helaas beperkt, ondanks dat het gestopt was met regenen.

Dit was onze laatse stop in de Grand Cayon en verlaten kort daarna het park richting Cameron. Nabij mijlpaal 285 hebben we de afslag Little Colorado Gorge Canyon genomen. Iets daarvoor was ook een uitzichtpunt op een Canyon, maar ik weet niet of dit ook Liitle Gorge Canyon was.

Je moest toch wel een aardig eindje lopen via een ruw pad met veel stenen. Bij Little Colorado Gorge moest je aan het indianen reservaat een entree betalen en kan je via hun kraampjes naar de rand van de canyon lopen.

Het was een eindje lopen naar de rand, maar absoluut de moeite waard. Wat een uitzicht!

Daarna gestopt bij Cameron Trading Post. Hier is een benzine pomp en een grote winkel/supermarkt. We lopen wat rond en kopen wat hotdogs om de honger te stillen.Hierna zijn we doorgereden naar Monument Valley. De US-163 is een zeer lange weg naar Oljato-Monument Valley met veel wisselende mooie uitzichten.

Monument Valley is misschien wel het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid van het woestijnlandschap in het zuidwesten van Amerika. De silhoueten van de eenzame rode rotsen (Mesa's & Butte's) omgeven door een lege, weidse vlakte, hebben vaak decor gestaan bij western films en commercials. Het uitzicht is geweldig mooi!

Bij Kayenta zijn we even gestopt voor een ijsje en de tank weer vol gedaan, voordat we naar het hotel en de valley rijden. Omstreeks 5 uur komen we aan en checken in. Het is hier in Utah één uur later dan Arizona, dus zes uur! We zijn snel via Valley Drive naar de ingang van monument Valley gereden en foto's gemaakt. Vanwege tijdsbeperking hebben we niet de 17-mijl lange scenic Valley Drive gedaan en zijn via scenic US-163 naar Halchit/Mexican Hat gegaan,

waar we een uitzicht hebben op Valley of the Gods. Het is hier ontzettend warm, eigenlijk te warm om trails te lopen. Via de US-261 nabij het plaatsje Bluff rijden we naar Gooseneck State Park. Je ziet hier de San Juan rivier een reeks van scherpe bochten maken (zwanenhalzen).

Je hebt aan het einde van het parkeerterrein een mooi uitzicht op de scherpe bochten die de rivier 300 meter lager in de canyon heeft gemaakt. Gooseneck is eigenlijk een 300 miljoen jaar oude rotsplaat die door de rivier en erosie is blootgelegd. We wilden nog graag naar de Moki Dugway (US-261) rijden, maar het was al laat en moesten voor het donker terug zijn bij hotel. Je wilt op deze wegen niet graag in het donker rijden. Op de terugweg zijn we regelmatig gestopt voor foto's.

De ondergaande zon geeft hele mooie plaatjes...

We zijn bij het inchecken niet direct naar de kamer gegaan maar naar Monument Valley gegaan. Bij terugkomst ontdekken we dat we vanuit Nederland de verkeerde kamer hadden geboekt. Er is maar één Queens bed en een slaapbank in de kamer. De medewerker van de receptie heeft nog snel een bed bijgeplaatst, dus alles was weer opgelost.

We hadden inmiddels wel honger en zijn gaan eten in het restaurant bij het hotel, met uitzicht op de valley met zonsondergang. Prachig!

Bij het restaurant staan buiten wat oude Western attributen. Leuk om wat foto's van te maken.

Gereden: 263,6 mijl / 424,2 kilometer

Morgen weer vroeg op, we gaan naar Antelope Canyon met Indiaanse gids en naar de plaats Page.