In het Best Western Grand hotel hebben we deze morgen lekker rustig aan gedaan. We merken de laatste dagen dat we steeds meer gewend raken aan de mooie omgevingen. Het aantal stops voor foto's wordt minder. We hebben natuurlijk ook al veel indrukken gehad in de afgelopen 3 weken. Omstreeks kwart over negen zijn naar het restaurant gegaan voor het ontbijt. Het is toch wel fijn als je hotels hebt geboekt waar een ontbijt bij zit. Het scheelt veel tijd in de ochtend. Maar een Denny's op z'n tijd is ook erg lekker.. Dit hotel is heel mooi en gunstig gelegen aan de toegangsweg naar Bryce Canyon NP.

Tijdens het ontbijt worden we aangesproken door een Nederlands stel. Zij herkenden ons van de foto's op het reisblog enhadden het reisschema gezien. Ze vonden de informatie in het reis schema handig nu ze hier ook zijn. We kletsen wat over hun belevingen en wensen elkaar nog een fijne vakantie. Tijdens het ontbijt realiseer ik me dat we zijn vergeten om naar hun namen te vragen, maar ze laten vast nog wel een reactie achter. Wat een toeval dat we hier in de US mensen ontmoeten die ons reisblog hebben gelezen.

Omstreeks elf uur zijn we gaan rijden naar Zion National Park. Bij het verlaten van Bryce rijden we weer door Red Canyon. Omdat de wegwerkzaamheden nu opgeschoven zijn, kunnen we meer stoppen voor het nemen van foto's.

Sem en Demi willen graag klimmen op deze mooie rode rotsen en gaan helemaal naar boven. Deze foto is genomen in uiterste telestand van de camera, maar helaas lijkt het nu of ze voor een grote rots staan. Ze hebben echt moeten klauteren om hier te komen.

Bij de plaats Carmel stoppen we om te tanken en Nicole ziet binnen in de shop een paar leuke T-shirts voor mij en Sem. We kopen deze en vervolgen onze weg. Even verder op bij Zion Mountain Ranch, zien we een groep buffels staan. We stoppen en maken foto's van deze enorme beesten.

Vlakbij de parkeerplaats zien we een oude huifkar staan waarin veel kuikentjes zitten. Ze lopen wat rond in de bak van de huifkar en erg grappig om te zien. Sem en Demi kijken een tijdje naar deze grappige kuikens en maken wat foto's. We gaan daarna snel weer verder naar Zion.

Omstreeks half twee zien we het entrance bord van Zion National Park al te staan. Traditioneel maken we hiervan een foto en rijden het park in.

Wij rijden binnen via Zion Mount-Carmel Highway en zien kort na binnenkomst de meest opvallende rots in Zion, namelijk Checkerboard Mesa.

We nemen foto's envervolgen onze weg door de eerste tunnel in dit park.

Na deze tunnel ligt de Canyon overlook trail. Een mooi gebied met zeer indrukwekkende rotsen.

Daarna passeren we de tweede tunnel welke een stuk langer is. Deze is in 1930 aangelegd en erg smal. Voertuigen breder dan twee meter veertig mogen hier niet doorheen. Ook moet je hier wachten om er doorheen te mogen rijden, want het is maar éénrichtings verkeer.

Daarna vervolgen we de weg naar Canyon Junction. Hier heb je een afslag naar Zion Canyon Scenic Drive, maar deze is niet toegankelijk voor auto's. Hier rijden alleen de shuttle bussen naar de verschillende uitzichtpunten en trails. Je mag hier alleen met de auto in als je een vergunning hebt, die je krijgt wanneer je een overnachting hebt geboekt bij Zion Lodge. Wij vervolgen onze weg richting South Entrance en stoppen regelmatig onderweg bij mooie uitkijkpunten.

We rijden het nationale park uit en komen aan in het naast gelegen plaatsje Springdale waar alle hotels en restaurants zijn. Onderweg passeren we Zion Canyon Theater en Zion Canyon visitor center. Ons hotel Pioneer Lodge ligt hier ook en we checken in.

Onze kamer was eigenlijk op de tweede verdieping, maar we hebben gevraagd of er een kamer beschikbaar was op de begane grond. De dame bij de receptie was zo vriendelijk om wat te verschuiven. Dit scheelt weer drie zware koffers tillen via de trappen, want bij lodges zijn er meestal geen liften.

Demi en Sem zijn even een uurtje gaan zwemmen in het zwembad.met een prachtig uitzicht op de mooie bergen. Omstreeks 4 uur zijn we naar het plaatsje Virgin aan de UT-9 gereden. We zijn niet meer de scenic drive met de shuttlebus gaan doen. Deze rit duurt minimaal 90 minuten zonder uit te stappen bij viewpoints of trails. De shuttle frequentie was zo'n vijftien tot twintig minuten. Je moet dus regelmatig wachten op de shuttle bussen en het is hier erg warm. De lucht was ook al donker aan het worden en het weer kan in Zion erg snel veranderen. We hadden geen zin in een onweersbui, terwijl we daar buiten zijn. We hebben besloten om over de Kolob Terrace Road te rijden.

Deze weg gaat vrij snel stijl slingerend omhoog en onderweg kan je loslopende paarden en koeien tegenkomen. Het gebied is prachtig en ook hier wisselt de omgeving zich snel af in kleuren en vormen.

Nadat we enige minuten op de Kolob Terrace road aan het rijden zijn, begint het plotseling te onweren en stevig te regenen.

Onderweg passeren we diverse trails waaronder Left Fork en Hop Valley Trail.Bij deze laatse trail kan je na 11 kilometer uitkomen bij de Kolob Arch in het Kolob Canyons gedeelte van Zion. Wij zijn op de Kolob Terrace road blijven rijden tot aan Wildcat Canyon Trail. Het was jammer dat het veel regende tijdens onze rit, maar de uitzichten via deze weg waren geweldig mooi, ondanks de steile klimmen die we af en toe hebben moeten nemen.

Graag hadden we doorgereden naar Lava Point waar je een 360 graden uitzichtpunt hebt op de omgeving, maar we moesten dezelfde weg ook nog terug en de lucht bleef maar donker, ondanks dat de regen toch nog even gestopt was.

We waren inmiddels al één uur onderweg en zeker nog niet op de helft van de Kolob Terrace road. Ik heb de complete rit naar beneden op video vast gelegd en zal deze wanneer we thuis zijn op Youtube plaatsen. Hier is dat niet te doen vanwege de beperkte bandbreedte die je krijgt op wifi. Elke dag Foto's uploaden is al erg tijdrovend...

Bij terugkomst op de UT-9 zijn we weer naar Springdale gereden en bij het Pioneer Lode restaurant gaan eten. Springdale is een leuk plaatsje met een aantal hotels, winkeltjes, galerijen en restaurants. We hebben even wat rondgelopen en zijn naar ons hotel gegaan. De zonsondergang kan hier erg mooi zijn en plotseling zien we een regenboog.

Aan het einde van dag zijn we natuurlijk nog even in de Spa geweest. Ondanks dat het heeft geregend blijft het warm.

In het bubbelbad hebben we nog wat zitten praten met een gezin uit Phoenix. Later kwam er ook nog een stel uit Eindhoven en Massachusetts bij zitten. Om tien uur zijn we naar de kamer gegaan om te gaan douchen en daarna naar bed (de kids).

Gereden: 143,1 mijl / 230,3 kilometer

Morgenvroeg gaan we het laatste park bezoeken en weer de drukte in... Las Vegas!